به نقل از «همشهری آنلاین»

افسردگی ناشی از کووید واقعی است

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۰۱۴۵۰

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نیویورک تایمز یک بررسی در سال ۲۰۲۱ در آمریکا نشان داد که بیش از نیمی از بزرگسالان آمریکایی پس از عفونت کروناویروس علائم اختلال افسردگی عمده را بروز می‌دهند. خطر دچار شدن به این علائم و سایر اختلالات بهداشت روانی تا یک سال پس از بهبودی از عفونت کرونا در افراد همچنان بالا باقی می‌ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چرا کروناویروس باعث افسردگی می‌شود؟

کارشناسان می‌گویند تعجب‌آور نیست که این پاندمی چنین اثر عمده‌ای بر سلامت روانی به جای می‌گذارد. نگرانی‌ها درباره سلامت، سوگواری از دست دادن عزیزان، انزوای اجتماعی و اختلال زندگی روزمره همگی عوامل برای ایجاد زجر روانی به خصوص در ابتدای پاندمی بودند. اما در مقایسه با افرادی که توانستند از دچار شدن به عفونت پرهیز کنند (هر چند تاثیرات زندگی سخت در طول پاندمی بر آنان وارد می‌آمد)، به نظر می‌رسد افرادی که دچار بیماری کووید-۱۹ شدند، مستعد دچار شدن به انواعی از مشکلات سلامت روانی باشند.

کارشناسان همچنین به اثرات مستقیم کروناویروس بر مغز اشاره می‌کنند که ممکن است در ایجاد افسردگی در برخی از افراد نقش داشته باشد و همچنین می‌تواند باعث سکته مغزی، اضطراب، اختلالات حافظه و اختلالات حسی شود. هر چند بسیاری از افرادی مبتلا به کووید-۱۹ بوده‌اند که هیج علائم عصب‌شناختی یا روانپزشکی هم بروز ندادند.

دانشمندان هنوز در آغاز درک این موضوع هستند که کروناویروس چگونه مغز را تغییر می‌دهد، اما پژوهش‌هایی دارد آغاز می‌شود که تا توضیح‌های احتمالی در این باره پیدا کنند. برای مثال، چند بررسی نشان داده‌اند که در برخی از افراد مبتلا به عفونت کروناویروس دستگاه ایمنی حالت بیش‌فعال پیدا می‌کند. این فعال شدن شدید دستگاه ایمنی می‌تواند به ایجاد التهاب در سراسر بدن از جمله مغز منتهی شود. همچنین شواهدی وجود دارد که سلول‌های اندوتلیالی پوشش درونی رگ‌های خونی در مغز در طول عفونت کرونا در بدن اختلال پیدا می‌کنند و ممکن است مجموعه‌ای از مواد زیانبار را آزاد کنند که بر کارکرد ذهنی اثر بگذارند.  سلول‌هایی به نام میکروگلیا که در شرایط معمول به عنوان خدمتکار عمل می‌کنند، ممکن است در برخی از افراد از کنترل خارج شوند و با سلول‌های عصبی یا نورون‌ها حمله کنند و به انها آسیب برسانند.

همچنین ممکن است بیماری کووید-۱۹ باعث شود تنوع باکتری‌ها و میکروب‌های سودمندی که در روده‌ها قرار دارند و اصطلاحا «میکروبیوم» نامیده می‌شوند، به هم بخورد. از آنجایی که معلوم شده است که این میکروب‌ها ناقل‌های عصبی مانند سروتونین و دوپامین تولید می‌کنند که در تنظیم خلق‌وخو تاثیر دارند، این تغییر ممکن است ریشه برخی از مشکلات روانی-عصبی باشد که در بیماران کووید-۱۹ رخ می‌دهد.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر افسردگی قرار دارند؟

یکی از بزرگترین عوامل خطرساز برای ایجاد افسردگی پس از کووید-۱۹ یا هر بیماری عمده دیگری – دچار بودن به یک اختلال سلامت روانی از قبل تشخیص داده شده است.افرادی که علائم شدید کووید-۱۹ دارند و کارشان به بستری در بیمارستان کشیده است، با احتمال بیشتری ممکن است دچار افسردگی شوند.

سازمان جهانی بهداشت تخمین می‌زند که افراد کم‌سن‌تر بیشتر در معرض خطر رفتارهای خودکشی و آسیب‌رسانی به خود پس از دچار شدن به کووید هستند.  زنان با احتمال بیشتری از مردان پس از دچار شدن به کووید اثرات بر سلامت روانی را گزارش می‌کنند. همچنین افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مانند آسم، سرطان و بیماری قلبی با احتمال بیشتری ممکن است پس از کووید-۱۹ علائم اختلالات روانی را بروز دهند.

بالاخر، افرادی که اختلال شدید خواب، انزوای اجتماعی یا تغییر قابل‌توجه در سایر رفتارها مانند مصرف مفرط الکل یا داروهای تجویزشده را تجربه می‌کنند، پس از دچار شدن به علائم جسمی کووید-۱۹ برطرف می‌شوند، با احتمال بیشتری ممکن است با افسردگی مواجه شوند. به طور کلی وجود عوامل تنش‌زای اضافی در همراهی با کووید-۱۹ می‌تواند احتمال بروز علائم افسردگی را در افراد افزایش دهد.

چه هنگامی افسردگی بالینی بروز می‌کند؟

هنگامی که در مرحله حاد یک عفونت ویروسی مانند کووید-۱۹ هستید، طبیعی است که احساس خستگی و ناخوشی کنید و خلق‌وخویتان هم افت کند. اما اگر این احساس فرسودگی و ناراحتی برای بیش از دو تا شش هفته ادامه پیدا کند، با فعالیت‌های روزمره تداخل کند یا بر روابط با دیگران اثر منفی بگذارد، ممکن است افسردگی بالینی یا افسردگی عمده رخ داده باشد.

برخی از افراد دچار افسردگی بالینی ممکن است غم و اندوه شدید، تحریک‌پذیری، تغییرات اشتها و وزن، اشکال در تفکر یا تمرکز، احساس گناه شدید، بی‌ارزشی یا نومیدی را تجربه کنند. افراد مبتلا به افسردگی شدید ممکن است به طور مرتب به مرگ فکر کنند یا افکار خودکشی پیدا کنند.

چطور افسردگی پس از کووید را درمان کنیم

اگر نگران هستید که خودت یا یکی از نزدیکانتان پس از عفونت کووید دچار افسردگی شده است، حتما باید با متخصصان سلامت روانی مشورت کنید. البته ممکن است همه افراد نیاز به ویزیت فوری روانپزشکی نداشته باشند و کمک گرفتن ابتدایی از پزشک عمومی برایشان کافی باشد، اما مهمترین مسئله این است که در چنین مواردی هر چه زودتر کمک بخواهید.

افسردگی بالینی بیماری نیست که خودتان به تنهایی بتوانید از عهده آن برآیید. مراجعه به منابع آنلاین، تست‌های غربالگری خودتشخیصی یا مصرف مکمل‌هایی که ادعا می‌شود ضدالتهاب هستند یا میکروبیوم روده را ترمیم می‌کنند، ممکن است اغواکننده باشند. اما هیچکدام از این مداخله‌ها قابل‌اعتماد نیستند یا شواهد محکمی در تایید اثربخشی‌شان وجود ندارد.

البته داشتن یک رژیم غذایی سالم حاوی مواد مغذی و خواب خوب شبانه و کنار گذاشتن مصرف الکل و داروهای روانگردان ایده‌های خوبی هستند و ممکن است تا حدی اثرات مثبتی بر سلامت روانی شما بگذارند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ورزش و مراقبه هم می‌توانند به بهبود روانی در برخی از افراد کمک کنند. اما اگر این تغییرات رفتاری به شما کمک نمی‌کند مراجعه به یک متخصص برای تجویز دارو یا روان‌درمانی ضروری است. با توجه به اینکه خدمات پزشکی از راه دور نیز در دوران کرونا توسعه یافته‌اند، در صورتی که در محل زندگی‌تان متخصصان بهداشت روانی وجود ندارند، می‌توانید از این خدمات پزشکی از راه دور استفاده کنید.

هنوز روشن نیست که چه مدت طول می‌کشد تا علائم افسردگی پس از کووید برطرف شودد. بسیاری از افراد پس از یک دوره مختصر درمان بهبود پیدا می‌کنند. برخی از افراد ممکن است دچار عود علائم افسردگی شوند و علائمشان به طور متناوب بهتر و بدتر شود و نیاز به درمان‌های متفاوتی داشته باشند.

کد خبر 719851 برچسب‌ها کرونا بهداشت روانی بیماری افسردگی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: کرونا بهداشت روانی بیماری افسردگی احتمال بیشتری برخی از افراد افسردگی بالینی دچار شدن عفونت کرونا سلامت روانی پس از کووید کووید ۱۹

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۰۱۴۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پنج راه برای تکمیل «چرخه استرس» و جلوگیری از فرسودگی یا افسردگی

فرارو- آیا می‌توانید زمانی را به خاطر بیاورید که پیش از یک رویداد بزرگ زندگی استرس داشتید و پس از آن احساس کردید وزنه‌ای از روی دوش تان برداشته شده است؟ این فرآیند افزایش پاسخ به استرس و سپس احساس آرامش تکمیل "چرخه استرس" را نشان می‌دهد. برخی از استرس‌ها در زندگی روزمره اجتناب ناپذیر هستند. با این وجود، در استرس باقی ماندن ناسالم است. استرس مزمن باعث افزایش بیماری‌های مزمن از جمله بیماری قلبی و سکته مغزی و دیابت می‌شود هم چنین می‌تواند منجر به فرسودگی شغلی یا افسردگی شود.

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، ورزش، فعالیت‌های شناختی، خلاق، اجتماعی و خود آرامش بخش به ما کمک می‌کند استرس را به روش‌های سالم تری پردازش کنیم و چرخه استرس را تکمیل نماییم.

چرخه استرس چگونه به نظر می‌رسد؟

دانشمندان و محققان به "واکنش استرس" اشاره می‌کنند که اغلب بر واکنش‌های جنگ یا گریز تمرکز می‌کنند. عبارت "چرخه استرس" توسط متخصصان حوزه خودیاری متداول شده، اما از مبنای علمی نیز برخوردار است.

چرخه استرس پاسخ بدن ما به یک رویداد استرس زا است چه واقعی باشد چه درک شده چه فیزیکی و یا روانی ممکن است به دلیل تحت تعقیب قرار گرفتن توسط یک سگ شرور ایجاد شود یا به دلیل دغدغه شرکت در امتحانی در آینده یا به دنبال یک مکالمه دشوار.

 چرخه استرس سه مرحله دارد:

مرحله نخست درک تهدید است مرحله دوم پاسخ جنگ یا گریز است که توسط هورمون‌های استرس مان از جمله آدرنالین و کورتیزول هدایت می‌شود. مرحله سوم تسکین است از جمله تسکین فیزیولوژیکی و روانی این چرخه استرس را تکمیل می‌کند.

افراد مختلف بر اساس تجربیات زندگی و ژنتیک خود به استرس واکنش متفاوتی نشان می‌دهند. متاسفانه بسیاری از افراد استرس‌های متعدد و مداوم را خارج از کنترل خود تجربه می‌کنند از جمله بحران هزینه زندگی، رویداد‌های شدید آب و هوایی و خشونت خانگی. باقی ماندن در مرحله دوم (جنگ یا گریز) می‌تواند منجر به بروز استرس مزمن شود. استرس مزمن و کورتیزول بالا می‌تواند التهاب را افزایش دهد که به مغز و سایر اندام‌ها آسیب می‌رساند. زمانی که در وضعیت مزمن جنگ یا گریز گرفتار شده اید نمی‌توانید به شکلی واضح بیاندیشید و راحت‌تر از قبل حواس تان پرت می‌شود.

فعالیت‌هایی که باعث لذت موقت می‌شوند مانند خوردن غذا‌های ناسالم استراتژی‌های غیر مفیدی هستند که اثرات استرس را بر مغز و بدن مان کاهش نمی‌دهند. پیمایش در رسانه‌های اجتماعی نیز راه موثری برای تکمیل چرخه استرس نیست در واقع تاثیری عکس دارد و با افزایش پاسخ استرس همراه خواهد بود.

استرس و مغز

در مغز کورتیزول بالا مزمن می‌تواند هیپوکامپ را کوچک کند. این موضوع می‌تواند حافظه و ظرفیت فکر کردن و تمرکز فرد را مختل نماید. کورتیزول بالای مزمن هم چنین فعالیت در قشر جلوی مغز را کاهش می‌دهد، اما فعالیت در آمیگدال را افزایش خواهد داد. قشر جلوی مغز مسئول کنترل مرتبه بالاتر افکار، رفتار‌ها و احساسات ما می‌باشد و هدفمند و منطقی است. آمیگدال در واکنش‌های انعکاسی و احساسی نقش دارد. فعالیت بیش‌تر آمیگدال و فعالیت پایین‌تر قشر جلوی مغز توضیح می‌دهد که چرا زمانی که دچار استرس هستیم کم‌تر منطقی و بیش‌تر احساسی و واکنش پذیر هستیم. پنج نوع فعالیت وجود دارد که می‌تواند به مغز ما کمک کند چرخه استرس را تکمیل کند:

۱-ورزش

هنگامی که ما ورزش می‌کنیم کورتیزول در کوتاه مدت افزایش پیدا می‌کند و به دنبال آن کاهش سالم کورتیزول و آدرنالین رخ می‌دهد. ورزش هم چنین باعث افزایش اندورفین و سروتونین می‌شود که باعث بهبود خلق و خو خواهد شد. اندورفین‌ها باعث ایجاد احساس شادی می‌شود و دارای اثرات ضد التهابی است. هنگامی که ورزش می‌کنید جریان خون بیش‌تر به مغز و فعالیت بیش‌تر در قشر جلوی مغز وجود دارد. به همین دلیل است که اغلب پس از پیاده روی یا دویدن می‌توانید واضح‌تر فکر کنید. ورزش می‌تواند راهی مفید برای تسکین احساس استرس باشد. ورزش همچنین می‌تواند حجم هیپوکامپ را افزایش دهد. این امر با پردازش بهتر حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و هم چنین کاهش استرس، افسردگی و اضطراب مرتبط است.

۲-فعالیت‌های شناختی؛ کاهش تفکر منفی

تفکر بیش از حد منفی می‌تواند پاسخ استرس را تحریک کرده یا گسترش دهد. تحقیقاتی صورت گرفته در سال ۲۰۱۹ میلادی نشان داد که رابطه بین استرس و کورتیزول در افرادی که تفکر منفی بیش تری دارند قوی‌تر است. فعالیت بیش‌تر آمیگدال و تفکر منطقی کم‌تر در هنگام استرس می‌تواند منجر به تفکر تحریف شده مانند تمرکز بر روی نکات منفی و تفکر سفت و سخت "سیاه و سفید" شود.

فعالیت‌هایی برای کاهش تفکر منفی و ترویج رویکرد واقع گرایانه‌تر می‌تواند پاسخ استرس را کاهش دهد. در محیط‌های بالینی معمولا به این موضوع درمان رفتاری – شناختی می‌گویند. در خانه این کار می‌تواند از طریق یادداشت برداری یا نوشتن نگرانی‌ها صورت گیرد. این کار بخش‌های منطقی مغزمان را درگیر می‌سازد و به ما کمک می‌کند واقع بینانه‌تر فکر کنیم. یافتن شواهدی برای به چالش کشیدن افکار منفی برای مثال با افکاری، چون "من برای امتحان به خوبی آماده شده ام بنابراین می‌توانم بهترین کار را انجام دهم" می‌تواند به تکمیل چرخه استرس کمک کند.

۳-خلاقیت؛ راهی برای خروج از مرحله جنگ یا گریز

فعالیت‌های خلاقانه می‌تواند هنر، صنایع دستی، باغبانی، آشپزی یا فعالیت‌های دیگر مانند انجام پازل، شعبده بازی، موسیقی، تئاتر، رقصیدن یا صرفا جذب کار لذتبخش را شامل شود. چنین فعالیت‌هایی باعث افزایش فعالیت قشر جلوی مغز و افزایش جریان و تمرکز می‌شوند. چنین فعالیتی‌هایی سطح استرس بالای نورآدرنالین - آدرنالین مغز را کاهش می‌دهد. وقتی اینگونه متمرکز هستید مغز فقط اطلاعات مربوط به کار را پردازش می‌کند و اطلاعات غیر مرتبط از جمله استرس را نادیده می‌گیرد.

۴- اجتماعی شدن و ترشح هورمون‌های احساس خوب

صحبت با شخص دیگر، محبت فیزیکی با یک فرد (انسان) یا حیوان خانگی و خندیدن همگی می‌توانند باعث افزایش ترشح هورمون اُکسی توسین شوند که یک پیام رسان شیمیایی در مغز است که پیوند اجتماعی را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود ما احساس ارتباط و امنیت کنیم.

خندیدن هم چنین یک فعالیت اجتماعی است که بخش‌هایی از سیستم لیمبیک را فعال می‌کند بخشی از مغز که در واکنش‌های احساسی و رفتاری نقش دارد و باعث افزایش اندورفین و سروتونین می‌شود و خلق و خوی ما را بهبود می‌بخشد.

۵-خود تسکین دهندگی

تمرینات تنفسی و مدیتیشن سیستم عصبی پاراسمپاتیک را از طریق اعصاب واگ تحریک می‌کند که پاسخ‌های استرس ما را آرام می‌کند تا بتوانیم "تنظیم مجدد" را انجام کنیم و کورتیزول را کاهش می‌دهد. یک گریه خوب نیز می‌تواند با رهاسازی انرژی استرس و افزایش اکسی توسین و اندورفین کمک کننده باشد. اشک‌های احساسی هم چنین کورتیزول و هورمون پرولاکتین را از بدن خارج می‌سازند. نتایج پژوهش‌های پیشین نشان داده اند که کورتیزول و پرولاکتین با افسردگی، اضطراب و خصومت مرتبط است. چه تماشای فیلمی کمدی یا غمگین باشد چه ورزش کردن، روزنامه نگاری یا باغبانی یا تلاش برای حل کردن یک پازل یافته‌های علمی نشان می‌دهند که چرا باید چرخه استرس را تکمیل کنید. انجام حداقل یک فعالیت مثبت در هر روز هم چنین می‌تواند سطح استرس اولیه ما را کاهش دهد و برای سلامت روان و تندرستی مفید خواهند بود. نکته مهم آن است که استرس مزمن و فرسودگی شغلی نیز می‌تواند نشان دهنده نیاز به تغییر از جمله تغیر محل کار باشد. با این وجود، همه شرایط استرس زا را نمی‌توان به راحتی تغییر داد.